background img
banner

    Paradontoza – objawy, zapobieganie i leczenie

    9 lat temu przez

    Na ogół mamy mgliste pojęcie o paradontozie: wiemy, że to choroba dotycząca jamy ustnej, dziąseł, zębów. Lecz tak naprawdę: co to jest, czym grozi, jak zapobiegać, jak leczyć?

    Co to jest i czym grozi?

    To choroba tkanek przyzębia (zapalenie przyzębia) wywoływana przez bakterie żyjące i rozmnażające się w jamie ustnej. Bakterie te powodują tworzenie się i zaleganie na zębach złogów: tzw. płytki nazębnej oraz kamienia (który osadza się zwłaszcza intensywnie na dolnych zębach u ich podstawy od środka jamy ustnej w postaci zmineralizowanego, stwardniałego osadu składającego się głównie z resztek jedzenia i złuszczonego nabłonka). Kamień odsuwa dziąsła od zębów, w wyniku czego powstają tzw. kieszonki przyzębne, w których gromadzą się resztki jedzenia, a w nich błyskawicznie namnażają się bakterie. Atakują one ozębną, czyli tkankę między zębem a kością, wywołując stan zapalny w głębszych partiach przyzębia, docierają do korzenia i niszczą kość, z którą połączony jest korzeń. Jeśli uszkodzeniu ulega kość (połączenie zęba z kością), wtedy ząb nie ma osadzenia i wypada.

    Rozwojowi paradontozy sprzyjają dodatkowo: próchnica, awitaminoza, cukrzyca, osłabienie tkanki łącznej, zapalenie stawów na tle reumatycznym, zaburzenia wydzielania śliny, kłopoty hormonalne, a także palenie papierosów i nadużywanie alkoholu.

    Paradontoza to choroba ludzi dojrzałych, tych około czterdziestki i starszych, tak kobiet, jak i mężczyzn. Najpierw dziąsła stają się czerwone, później coraz bardziej nabrzmiałe, coraz wrażliwsze na ból, krwawią przy myciu zębów. Pojawia się nieprzyjemny zapach z ust (wtedy zazwyczaj podejrzewamy niestrawność). To choroba postępująca powoli, kwartał za kwartałem, ale stale, nieubłaganie. Ze zdumieniem spostrzegamy, że jeden, drugi, trzeci ząb zaczyna nam się chwiać. Kończy się to wszystko utratą zębów.

    Jak zapobiegać?

    Przede wszystkim bardzo dbać o higienę jamy ustnej, i to już od najmłodszych lat. Tego po prostu powinni dziecko nauczyć rodzice. Zęby należy szczotkować minimum trzy razy dziennie, przez kilka minut, ruchami okrężnymi. Szczotkę wymieniać raz na sześć tygodni. Stosować nici dentystyczne, one bowiem ułatwiają usuwanie resztek jedzenia spomiędzy zębów, a jeszcze lepiej używać specjalnego irygatora (nic tak dokładnie nie usunie resztek pokarmu jak woda pod ciśnieniem, a przy tym jaki przyjemny masaż dziąseł!). Przed pójściem spać płukać jamę ustną płynami przeciwbakteryjnymi: listeryną (najlepiej zieloną), meridolem lub lacalut activ (płyny bardzo dobrze jest zmieniać, każdy z nich ma inny skład i troszkę inne działanie).

    Raz na pół roku bywać z wizytą kontrolną u stomatologa – on usunie kamień nazębny i odpowiednio wcześnie rozpozna zapalenie dziąseł.

    Jak leczyć?

    Niestety, przed paradontozą organizm nie jest w stanie sam się obronić. Konieczna jest wizyta u paradontologa (stomatologa specjalizującego się w chorobach przyzębia). Dodajmy, że jest to leczenie długotrwałe, czasem konieczne są nawet skomplikowane zabiegi chirurgiczne.

    Pamiętajmy: lepiej zapobiegać niż leczyć. Prawie 90% Polaków po 35. roku życia ma paradontozę, która nie leczona prowadzi nieuchronnie do utraty zębów, a wtedy pozostaje nam już tylko bezzębność lub wizyta u protetyka.

    Artykuł powstał przy współpracy ze http://sklep.kfd.pl

    Przypisane tagi:
    · ·
    Kategoria artykułu:
    Zdrowie i uroda

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.